၀ိေသသမ်ား

သမၼတႀကီး ဘဏ္တစ္ခုတြင္ ခ်က္လက္မွတ္ျဖင့္ ေငြလာထုတ္သည္။

စာေရးေျပာသည္။

"အျမန္ဆံုး ေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။ မွတ္ပံုတင္ေလး တစ္ဆိတ္ေလာက္ျပပါခင္ဗ်ာ"

"အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ေတာ့ မွတ္ပံုတင္လုိမယ္မထင္လုိ႔ မယူလာခဲ့ဘူး။ ငါက သမၼတႀကီးပဲဆုိေတာ့ေလ"

"သမၼတႀကီးမွန္း ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုေခတ္က အတုအလိမ္ေတြေပါတဲ့ေခတ္ဆုိေတာ့ ဘဏ္စည္းကမ္းအတုိင္း မွတ္ပံုတင္ျပမွကုိျဖစ္ပါမယ္ခင္ဗ်ာ။"

"ဘဏ္မန္ေနဂ်ာကုိ ငါဘယ္သူလည္း ေျပာလုိက္ေလ။ သူခြင့္ျပဳပါလိမ့္မယ္။"

"ဟုတ္ကဲ့ ဘဏ္စည္းကမ္းအတုိင္းလုပ္ရတာမုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ လုပ္လုိ႔ရတာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။

ဥပမာ ဟုိတစ္ေန႔က ဦးအုန္းျမင့္ ေငြလာထုတ္တယ္။ သူလည္း မွတ္ပံုတင္မပါဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ေငြထုတ္လုိ႔ မရဘူးေျပာေတာ့ မထုတ္ေပးရင္ ပါးရုိက္မယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ဦးအုန္းျမင့္မွန္း ေသခ်ာသြားလုိ႔ ေငြထုတ္ေပးလုိက္တယ္။

အဲ တစ္ေန႔ကေတာ့ သူရဦးေအးျမင့္ လာျပန္ေရာ၊ ထံုးစံအတုိင္း မွတ္ပံုတင္မပါဘူးေပါ႔။ ကြၽန္ေတာ္က ေငြထုတ္မေပးႏုိင္ဘူးေျပာေတာ့ သူက တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန႔္ခဲ့တဲ့လူကုိ ေငြမထုတ္ေပးရေကာင္းလားဆုိၿပီး ဗုိက္ကက်ည္ဆန္ရာလွန္ျပတယ္။ အဲဒါနဲ႔ထုတ္ေပးလုိက္ရတယ္။

ကဲအခု သမၼတႀကီးလည္း အဲလုိမ်ဳိးတစ္ခုခုလုပ္ျပႏုိင္ရင္ ေငြထုတ္ေပးမယ္"

သမၼတႀကီး မတ္တပ္ရပ္ကာ အသည္းအသန္စဥ္းစား၊ စဥ္းစား၊ စဥ္းစားၿပီး ေနာက္ဆံုးေျပာသည္။

"ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ေတာ့ ငါ႔ေခါင္းထဲမွာဗလာပဲ၊ ဘာမွေခါင္းထဲေပၚမလာဘူး၊ ဘာလုပ္ျပရမလဲ ဘယ္လုိမွစဥ္းစားလုိ႔ကုိမရဘူး၊ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာ ဘာအၾကံမွ ထြက္မလာဘူး၊ ေျပာရရင္ ဘာမွန္းကုိ မသိေတာ့တာပါကြာ"

"ပုိက္ဆံထုတ္သြားလုိ ့ရပါျပီ သမၼတႀကီးခင္ဗ်ာ"

0 comments: